|
چو رستم ز مازندران گشـت باز
|
|
شـه اندر زمان رزم را کرد ساز
|
|
سراپرده از شهر بيرون کـشيد
|
|
سپه را همه سوي هامون کشيد
|
|
سپاهي که خورشيد شد ناپديد
|
|
چو گرد سياه از ميان بردميد
|
|
نـه دريا پديد و نه هامون و کوه
|
|
زمين آمد از پاي اسپان سـتوه
|
|
همي راند لشکر بران سان دمان
|
|
نجسـت ايچ هنگام رفتن زمان
|
![[email]](http://www.toolset.org/files/icons/email.png){kind=icon}