358

HomeIranPoetryHafez Shirazi - Unicode

[email]

358

غم زمانه که هيچش کران نمی‌بينم
دواش جز می چون ارغوان نمی‌بينم
به ترک خدمت پير مغان نخواهم گفت
چرا که مصلحت خود در آن نمی‌بينم
ز آفتاب قدح ارتفاع عيش بگير
چرا که طالع وقت آن چنان نمی‌بينم
نشان اهل خدا عاشقيست با خود دار
که در مشايخ شهر اين نشان نمی‌بينم
بدين دو ديده حيران من هزار افسوس
که با دو آينه رويش عيان نمی‌بينم
قد تو تا بشد از جويبار ديده من
به جای سرو جز آب روان نمی‌بينم
در اين خمار کسم جرعه‌ای نمی‌بخشد
ببين که اهل دلی در ميان نمی‌بينم
نشان موی ميانش که دل در او بستم
ز من مپرس که خود در ميان نمی‌بينم
من و سفينه حافظ که جز در اين دريا
بضاعت سخن درفشان نمی‌بينم