Samad Poetry

HomeIranStorySamad Behrangi

                  اطلاعيه كانون نويسندگان ايران(بيستم شهريورماه1347)

مرگ نابهنگام نويسنده ي ارزشمند،صمدبهرنگي رابه اطلاع نويسندگان جامعه ايران مي رساندوخودرادراين ضايعه بزرگ عزادارمي داند.بهرنگي ازمعدودكساني بودكه همه زندگي نويسندگي خودرابراي مــــــــــردم وبخــــاطرآنان گـــذراند.اوروح روستاهاووجــــدان بيـــداركســـاني بـــودكه قـــلم خويشراجزبه راه حـــق وتنويرافكـــاردرجهتي كه منجـــربساختن انســـاني ســازنده وروشن ميـــــــشودبه كــارنمي برد.فقـــدان اوخلائي جبـــران ناپذيربراي مـــابوجـــودمي آوردوخســراني است براي جامعه ماكه درراه تحقق بخشيدن به آرمان هاي بشـــــري گــــردهم آمده ايم.

از : مفتون اميني
 دريغ از او ، كه رفيقي درست پيمـــــــــان بــود  
       چگـــونه آخرسر،ميل اوبه هجـــــران بـــود ؟
 نهــــــان شد از نظـــــر و يافتند، بي رمقـــــش  
        چوياسمن كه به آبي كبـــــودپنهـــــان بــود
 درآن دقيقه كه از خستگي دو قــطـره گريست  
        هنوزچشـــــم اميدش بشاخ مرجــان بـــود
 بسان لاله كه خــــود را چـــراغ بادي كــــــــــرد    
      دوهفته دروسط يك بهــــار،مهمــــــان بـــود
 هنـــوزدشت مغــــــان داشت خـــرمن گـل زرد   
       كه عكس افعي شب دردل غــــــزالان بــود
 غــزال من سفــري شــد ، ولي نگفت كجــــــا    
      بسا كه برســـرنـــــازازبرم گريـــــــــزان بـود
 اگـرچـــــه در شب او ، مـــاه تا سحــر ندميــــد        
  فـروغ سبز اميــدش ،چــراغ ايــمـان بـــــود   
 عـــزيز رفتــــــــه ي  مـــــــا ايكـه آتش دل تــــو         
 اجــاق كلبه ي مادردل شب زمستـان بود
 بمــــــان هميشه درآغــوش پاك قصه خـــويش     
     كه قصه هاي تو،غمنامه هاي انسـان بود
 چه شــعرهاكه توگفتي  وهيچكس نشـنيـــــد    
     سكوت باغچه هـايت ، دعاي نيسان بــود
نثــــــــاربادصبـــــا ، مشتهاي اشگ آلــــــــــــود   
       كـه ازنسيم تو، همبوي صبح قـربـان بـــود
 توآن وطن كه رسيدي بدان،همين دل مــاست          ولي دراين وطـن آوخ،هميشه توفــان بـــود
 كسي كـه گوهرشب تـاب قصه هاي تــوگشت          به آفتــاب قســــم ! شمـــع زير باران بـــود
 من آنچه باتونمـــــودم زروي صدق وصفـــــــــــا          صفا و صــدق تو با من ، هزار چندان بـــــود
 به سالگردتوامشب شراب خــــــواهــم خـــورد     
    از آن شـراب كه در شهر غم ، گروگان بـود!

از علي كاتبي

ارس -
ارس،ارس،ارس اي خـــون
ارس،لهيب جنـــون
ارس،ارس،ارس اي خوف
ارس ، تلاوت مـــرگ
چـــگونه بااو ، آه
چسان بگـــويم ؟ آموختي چنين مردن
چرانينديشيدي ؟
چرانخشكيدي ؟
چراندانستي ؟
كه او:"صمد"ارسي بس عظيم ترميبود،
هرآنچه جوشش توست
وهركوشش تو
هرآن صفا كه توباساحل آري ارزاني
هرآن نهايت خشمي كه درصلابت توست
وهرچه هميشه عزم ورزم،باتن تو
شكوهمندترش دروجود اومي زيست
ارس،مهابت جـــاري
ارس ، قساوت تلخ
   "صمد"مناعت جاري بودوقدرت كـــاري .           
 

از : مير علي اكبر حجــــار
                                     
دوست ازدست رفته بچه ها
صمدبهرنگــــــي
اي بي وفابهــار
پاريه چــون بكلبه من آمــدي بـــــــــــــــناز
عطرشكوفه هاي توچشمم بخــــــواب بـرد
 لبخندغنچه هاي توبشگفت دردلــــــــــــــــم
مهتاب دلكش تـــوبه چشمم سيــــاه مـــاند
پرواز شعـلـه هاي تـــودرروح من فســــــــــرد
نهم شهريورماه 1347
 

از : م . ع . سپانلـــــو
تودر ميانه ي شب خواندي
ســـــــرود زيبايي
ســـــــرود مـــرگ
بر آن شهادت عظمي كه كشتگان دادند :
كه كودكان پس از ما ، عزيز و آزادنــد !

از : احمد هاني

كه بودي آنقدرمحبوب بـــودي؟
تو ازبام سحــر شب روب بودي
و داغت داغ ماهي هاي كوچك
 "صمــد" آلاله بودي خوب بودي.

،،،،،،،،،،

آي قره لر ، آي آغلار
   هئجران اوره يي داغلار
عميم "صمد" اؤلندن
  گــونش يانار آي آغلار  
 

از : بولود قاراچورلو(سهند)
نه يازيم صمــــــــــــــــد ؟ !
دنلي خرمنيمين يانماسين يازيم
سرين سو كوزمين جالانماسين يازيم .
داغلـــي سينه مين آلولانماسين يازيم
من سنه نه يازيم صـــــــــمد ؟
حسرتيم كيمي ياخاجاق .
گؤزياشيما كيم باخاجاق
آراز !
يـئنــــــه ده آخاجاق
صمـــــــد !
كيمي چاغيريم
نه قدر باغيريم
ص ......مد !
سؤيله منه ، سويله آراز !
نـــــــــــــــدن
كسدين ايكي قاراداش آراسين
آلدين مغانيمين ساراسين بسدير
قربانيمي قبول ائيله آراز .

از : نازلي خاكپور
گئجه دير ، باخ گئجه دير
آرازين باغري دونوب
بؤرومؤش قار شهرين هر بوجاغين
اولدوزون قارقاسي ، قارقااؤلومون -
ماهني سيني ،
آرازين قان نفسينده بورولان دالغالارا -
اؤخشاما سؤيلور
قارا بير كورپه باليق سؤيوقون شاختاسي ، -
چيگنينده سويون تركينه جومدو
آرازين شيلتاغي هوندور
ائله بيل گؤزلري يولدا
قارا جؤمماق سسي يان يؤوره ده قالخير
آياغي قاردا جومور بير ايگيدين
گلير اؤلسون
نئجه دير.
گئجه دير باخ گئجه دير ،
بير بورولغان آرازين باغريني بورخور
صمدين ردي قار اوسته
ردي ايچره قارا بير كؤرپه باليق شاختا -
سؤيوقدا بؤغولور
صمد اؤلدو آراز ايچره
كؤرپه بير قان دوغولور .