صمد بهرنگی یکی از نویسندگان بزرگ بچه ها بود .صمد مردی بود که همه چیز را می فهمیدو درک می کرد.چیزهایی که باعث فقر وفسادجامعه می شد  می دانست و همین فهمیدن او بود که باعث شد مردی شود که مورد توجه کودکان و نوجوانان و مردم واقع گردد.صمد مردی بود که می توانست با افکار خود برای هر دردی درمانی یابد . صمد کتابهایش را به زبان ساده و شیرین می نوشت و همه او را دوست دارند و و بیش از هر نویسنده ی دیگری در قلب گرم بچه ها جا دارد . بهترین کتاب آن" کندوکاو در مسایل تربیتی ایران " است .صمد به دلیل آنکه مرامش به جز راه خلق راه دیگری نبود معلم شد و می دانست که از معلم شدن از نزدیک درد واقعی خلق را احساس کند و آنها را برای مبارزه با دشمنانشان آماده می کرد.همین فعالیتهای سیاسی او بود که جلادان رژیم دیکتاتوری پهلوی به فکر قتل او افتادند. و اینها فکر می کردند که اگر صمد بهترین دوست بچه ها را بکشند دیگر از یاد  مردم می رود اما صمد بیشتر در آن لحظه برای مردم شناخته شد که او را به رود ارس انداختند و از آن به بعد صمد جاویدانه شد و نام او در تاریخ مبارزات خلق ایران درج گردید .صمد از بهترین و صمیمی ترین دوستان بهروز دهقانی فدائی  که اورا هم شهید کردند بود . صمد عضو سازمان چریکهای فدائی خلق ایران بود .صمد هیچگاه در خواب غفلت نبود و همیشه بر علیه ظلم و ستم جنگیده است و نام او همیشه زنده هستو باقی می ماند .
(صمد را دوست دارم به خاطر لطف مهربانیش نسبت به بچه ها )
(صمد را دوست دارم به خاطر مبارزه اش با دشمنان زحمتکشان)
(صمد را دوست دارم به خاطر اینکه او یک فدائی مبارز و قهرمان بود)
یادش را گرامی و راهش را پایدار می داریم .
                                                        " راه صمد ادامه دارد"
                                                                                       هایده - ش- از قصرشیرین 15 ساله